Communiceren doe je niet in je eentje. Je zegt iets tegen je partner en verwacht dat die het hoort en er op reageert.
Iets meedelen daarentegen is te vergelijken met eenrichtingsverkeer: je zegt iets en verwacht geen reactie.
De grote vraag is of de ander hoort wat je zegt. ‘Jij zet de vuilnisbak ook nooit eens buiten’ betekent waarschijnlijk niet dat morgen de vuilnis opgehaald wordt, en de bak dan aan de straat moet staan (de inhoud van wat er gezegd wordt). Eerder betekent het dat je hulp van je partner vraagt, omdat je bijvoorbeeld een drukke werkdag achter de rug hebt (de betekenis van wat er gezegd wordt). Je verwacht een reactie, en mocht je partner het opvatten als een mededeling, dan zijn de poppen pas goed aan het dansen!
Goed communiceren is een kunst met luisteren als lastigste onderdeel. Luisteren naar de behoeften en gevoelens die verborgen zitten in de woorden van je partner, zonder dat je eigen ideeën er doorheen schreeuwen. En je niet laten meeslepen in vaste reactie patronen die vaak uitdraaien op verwijten, ruzie, tegenwerken, afstand nemen, enzovoorts. Daarbij is het belangrijk te begrijpen dat niet een van tweeën de boosdoener is, maar dat de ene reactie vaak de andere reactie oproept.
