Systeemtheorie
De systeemtheorie is een algemene wetenschapstheorie die vanuit het geheel kijkt naar de delen. Een systeem is binnen deze theorie een geheel van elementen die in relatie tot elkaar staan. De elementen werken als een geheel doordat ze afhankelijk van elkaar zijn, en ze vervullen bepaalde functies voor elkaar. De wisselwerking tussen de elementen is een belangrijk kenmerk van het systeem. Verder heeft een systeem tijd nodig om een bepaalde structuur te ontwikkelen.
Voorbeeld
Een gezin kan bijvoorbeeld gezien worden als een systeem: het gezin is het geheel en de gezinsleden zijn de elementen. Vader, moeder en de kinderen zijn met elkaar verbonden en zijn in meer of mindere mate afhankelijk van elkaar. Ze vervullen allemaal bepaalde rollen binnen het gezin, en groeien daarin met elkaar mee.
Subsystemen
Een systeem kent ook subsystemen. Vader en moeder bijvoorbeeld, vormen binnen het gezin een subsysteem. Ze zijn met elkaar verbonden en vervullen in deze hoedanigheid hun rol als ouders. Het gezin zelf kan aan de andere kant ook gezien worden als onderdeel van een groter systeem, zoals de gehele familie.
Systeemtherapie
Bij systeemtherapie wordt ervan uit gegaan dat de klachten van een individu niet op zichzelf staan, maar ingebed zijn in zijn of haar sociale omgeving. Zoals hier boven beschreven beïnvloeden mensen elkaar binnen een systeem. Ze zijn betrokken bij het in stand houden en/of het oplossen van de aangemelde klacht. Een systeemtherapeut denkt circulair, en dit betekent dat de therapeut er van uit gaat dat er meerdere visies op waarheid mogelijk zijn, dat de werkelijkheid dynamisch is, en dat alles met elkaar samenhangt. Door deze benadering kan de persoon in kwestie de resultaten van de therapie beter vast houden in zijn of haar omgeving en dagelijkse beslommeringen.
